” جنایات امروز اسرائیل در غزه به شدت محکوم است. اما به همان اندازه پناه گرفتن گروه های تروریستی در کودکستان ها و بیمارستان ها جهت حمله به طرف مقابل که موجبات بمباران و مرگ بیشتر کودکان و غیر نظامیان را فراهم آورده نیز محکوم و ضد بشری است.”
این بخشی از بیانیه ی دفتر تحکیم وحدت است که انتشار آن در روزنامه ی کارگزاران،موجبات توقیف آن را فراهم آورد. این بیانیه، برداشتی از جنگ اسرائیل در نوار غزه است که واکنش تند جمهوری اسلامی را به دنبال داشته است.
جمهوری اسلامی هر گونه برداشتی از تاریخ، دین، فلسفه، ادبیات، موسیقی، فیلم و … را که با قرائت رسمی خود مغایرت داشته باشد را بر نمی تابد. اینگونه است که ما همواره، با قرائت هایی رسمی و حکومتی از دین، سیاست و … مواجه هستیم و هر شخص یا گروهی که به گونه ای متفاوت از این قرائت های رسمی بیاندیشد، مطعون و ملعون حاکمیت است. دامنه ی این قرائت های رسمی در هر زمینه آنچنان محدود است که گروه کثیری از افراد جامعه، در خارج از مرزهای این قرائت ها قرار می گیرند. در عرصه دین داری و حکومت مداری تنها به قرائت ولایت فقیه باور دارد و در این قرائت نیز تنها ولایت مطلقه مورد نظر است و حتی قرائت ها و برداشت های دیگر از ولایت فقیه نیز مورد پذیرش نیست-همچون قرائت آیت الله منتظری از ولایت فقیه-.در عرصه سیاست وضعیت همین گونه است، تمامی کنش گران و پژوهندگان سیاسی باید در چارچوب سیاست رسمی بیاندیشند و عمل کنند تا مورد غضب قاریان رسمی قرار نگیرند.
برخورد با روزنامه کارگزاران، به دلیل چاپ بخشی از بیانیه تحکیم وحدت نیز در همین چارچوب می گنجد. در این بیانیه، علاوه بر محکوم کردن دولت اسرائیل، در جنگ غزه، گروه حماس، گروهی تروریستی شناخته شده که با پناه گرفتن در مدارس و بیمارستان ها، موجبات تلفات انسانی غیر نظامیان را، فراهم کرده است. این نگاه به جنگ در غزه، می تواند مورد انتقاد باشد، اما حاکمیت که آن را، مغایر قرائت رسمی خود می داند، تاب تحمل این برداشت را ندارد و با طرح این موضوع که این بیانیه، در دفاع از صهیونیست هاست می خواهد چراغ هرگونه نگاه متفاوت را، خاموش سازد. در صورتی که این بیانیه، به هر دو طرف تخاصم انتقاد می کند.
مخاصمه اسرائیل و فلسطین در سی سال حکم رانی زمام داران حکومت اسلامی ایران، از مهم ترین مسائل سیاست خارجی بوده است، به طوری که منافع ملی کشورمان را تحت الشعاع خود قرار داده است. بر گروه های سیاسی منتقد جمهوری اسلامی واجب است که تکلیف خود را با این مسئله و نسبت آن با منافع ملی روشن سازند و از کلی گویی های مبهم و بی نتیجه بپرهیزند. ابراز نظر در مورد بیانیه دفتر تحکیم وحدت می تواند شروعی محسوب شود.
این بخشی از بیانیه ی دفتر تحکیم وحدت است که انتشار آن در روزنامه ی کارگزاران،موجبات توقیف آن را فراهم آورد. این بیانیه، برداشتی از جنگ اسرائیل در نوار غزه است که واکنش تند جمهوری اسلامی را به دنبال داشته است.
جمهوری اسلامی هر گونه برداشتی از تاریخ، دین، فلسفه، ادبیات، موسیقی، فیلم و … را که با قرائت رسمی خود مغایرت داشته باشد را بر نمی تابد. اینگونه است که ما همواره، با قرائت هایی رسمی و حکومتی از دین، سیاست و … مواجه هستیم و هر شخص یا گروهی که به گونه ای متفاوت از این قرائت های رسمی بیاندیشد، مطعون و ملعون حاکمیت است. دامنه ی این قرائت های رسمی در هر زمینه آنچنان محدود است که گروه کثیری از افراد جامعه، در خارج از مرزهای این قرائت ها قرار می گیرند. در عرصه دین داری و حکومت مداری تنها به قرائت ولایت فقیه باور دارد و در این قرائت نیز تنها ولایت مطلقه مورد نظر است و حتی قرائت ها و برداشت های دیگر از ولایت فقیه نیز مورد پذیرش نیست-همچون قرائت آیت الله منتظری از ولایت فقیه-.در عرصه سیاست وضعیت همین گونه است، تمامی کنش گران و پژوهندگان سیاسی باید در چارچوب سیاست رسمی بیاندیشند و عمل کنند تا مورد غضب قاریان رسمی قرار نگیرند.
برخورد با روزنامه کارگزاران، به دلیل چاپ بخشی از بیانیه تحکیم وحدت نیز در همین چارچوب می گنجد. در این بیانیه، علاوه بر محکوم کردن دولت اسرائیل، در جنگ غزه، گروه حماس، گروهی تروریستی شناخته شده که با پناه گرفتن در مدارس و بیمارستان ها، موجبات تلفات انسانی غیر نظامیان را، فراهم کرده است. این نگاه به جنگ در غزه، می تواند مورد انتقاد باشد، اما حاکمیت که آن را، مغایر قرائت رسمی خود می داند، تاب تحمل این برداشت را ندارد و با طرح این موضوع که این بیانیه، در دفاع از صهیونیست هاست می خواهد چراغ هرگونه نگاه متفاوت را، خاموش سازد. در صورتی که این بیانیه، به هر دو طرف تخاصم انتقاد می کند.
مخاصمه اسرائیل و فلسطین در سی سال حکم رانی زمام داران حکومت اسلامی ایران، از مهم ترین مسائل سیاست خارجی بوده است، به طوری که منافع ملی کشورمان را تحت الشعاع خود قرار داده است. بر گروه های سیاسی منتقد جمهوری اسلامی واجب است که تکلیف خود را با این مسئله و نسبت آن با منافع ملی روشن سازند و از کلی گویی های مبهم و بی نتیجه بپرهیزند. ابراز نظر در مورد بیانیه دفتر تحکیم وحدت می تواند شروعی محسوب شود.
پس از گذشت بیش از ۱۲ روز از بازداشت دانشجویان پلی تکنیک به همراه ۳ تن دیگر، روز گذشته خبری مبنی بر اعتصاب غذای این دانشجویان بدست آمد که نگرانی ها را در خصوص سلامتی این دانشجویان به شدت افزایش داده است.
پاسخحذف